İçinde bulunduğumuz zaman diliminde çok ciddi anlamda bir ahlak erozyonu ve ahlaki yozlaşma yaşanmaktadır. Televizyonlar, gazeteler, dergiler, filmler, şarkılar ve bilhasa internet adeta birer ahlak tahripçisi haline dönüştürülmüştür. Yaygın iletişim araçları, kontrollü ve müspet manada kullanılmadığından, günümüz insanının ahlakını mütemadiyen tahrip etmektedir.

Garip olan ise, bu tahribatın ve tahribata hız kazandıran kitle iletişim araçları karşısında dur diyen bir yapının ve çalışmanın olmamasıdır.