*Neden Oryantalizm’e uzaktan veya yakından benzeyen bir kitabın altında bir Türk’ün imzası yok?* Cemil Meriç, Edward Said’in kitabını Türkiyeli okura bu yakınmayla sunar. Meriç, Said’in Şarkiyatçılık kitabı karşısında duyduğu imrenmeyi de saklamaz: *1960’lardan sonra böyle bir kitap yazmayı ben de çok isterdim... Said’in kaynaklarından çoğu benim de zaman zaman faydalandığım kitaplar. Ama böyle bir terkibi yine de başaramazdım.

* Gerçekten de gergin ama doğurgan bir *terkibin* ürünüdür Şarkiyatçılık: Auerbach, Spitzer ve Curtius’tan beslenen bir karşılaştırmalı filoloji; Foucault’nun kazıbilimi; bilginin nesnellik, tümellik ve evrensellik savını çürüten ve kökleri Marx ile Nietzsche’nin ideoloji eleştirilerine giden bir epistemolojik tarihselcilik; ve bütün bunları emperyalizm eleştirisinin emrine veren bir siyasal radikalizm. Bu terkib, her yönüyle cazip gelmiş olmalıdır Meriç’e. Niçin *bir Türk’ün* imzası yoktur bu kitabın altında, niçin Meriç’inki yok?