*Bir gün eşi Mevlana’ya sorar;
​-​Bu kadar âşıksın Mevla’ya, şükürler olsun…

Bu aşkı yaşayıp yaşatana…
*Peki bana ne kadar âşıksın* diye sorar…

Mevlana şöyle cevap verir;
​-​Sen benim;

Yaratan’dan ötürü yaratılanı sevişim,

Bir adım gelene on adım gidişimsin…

Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin…

Sen benim;
Bugünüme şükür,
Yarınıma dua edişim,
Azla yetinişim,
Çoğa göz dikmeyişimsin,
Ve sen benim;
Kapanmayan avuç içimsin…*