Kim demiş âşıklar aşkı diyemez Ben âşkı Ali’nin döşünde gördüm. Her can Muhammed’in yolun bilemez Ben âşkı yalnızlık peşinde gördüm. Yakup ağlayıp da yollara bakar. Eyüp sabrı ile dağları yıkar Yusuf’un gül yüz âlemi yakar. Ben âşkı Huda’nın işinde gördüm. Ol İmam Zeynel’den doğdu bir ışık Çünkü o evveli ahire âşık Var mı bilmem Zeynep gibi bir maşuk Ben âşkı gözünün yaşında gördüm. Kerbela düşürdü saçıma akım Dile destan oldu ah ile vahım Bu haller ne idi aman Allah’ım! Ben âşkı mızrağın başında gördüm. Hasireti’m bilir elbet ölüm hak Çoktan öldüm ama yaşıyorum bak Bu âşka düşenler ölmezmiş mutlak Ben âşkı kabrimin taşında gördüm.