İşte o büyük gün gelip çatmıştı. Atlas’la artık evlenme vakti gelmişti. Ecrin dolabında asılı duran gelinliğe baktı. Beyazlar içerisinde ne kadar da güzel görünürdü! Kızıl saçlarını salık bırakacak, kafasına ise beyaz papatyalardan yapılmış bir taç takacaktı. Ayna karşısında gün geçtikçe biraz daha büyüyen karnını incelerken bebeğin ona attığı tekmeyi hissetti, karnındaki minik kızıyla konuşmaya devam etti. Ecrin yakında doğum yapacaktı, her annede olduğu gibi bazen endişeleri vardı, gayet normaldi annesine kalsa ama Ecrin’in içine gün geçtikçe kötü bir his oturuyor ve o his kolay kolay da kalkmıyordu....