Aşk Üflendi Bedene

Ruhtan önce aşk üflendi bedene
Her iki cihanın can özüdür aşk
Tanrı küser aşkı inkâr edene
Yaşamın anlamı son sözüdür aşk

Ferhat’a dağları del diyendir o
Mecnun’a çöllere gel diyendir o
Yakup’a gözyaşın sel diyendir o
Aşığın görmeyen kör gözüdür aşk

Viran gönüllerin pembe gülüdür
Bir taze gelinin beyaz tülüdür
Kerem’in Aslı’nın sıcak külüdür
Sevda ateşinin kor közüdür aşk

Aşk bağından mor menekşe derince
Varın yoğun yar yoluna serince
Gün gelir de muradına erince
Başını koyduğun yar dizidir aşk

Dil dökülür bazen ana babaya
Ateş düşer bazen döşe abaya
Bazen yazık olur bunca çabaya
Eriyip kaybolan kar izidir aşk

Bazen yorgunluktan bir bezgidir aşk
Gönüllere düşen bir sezgidir aşk
Dilden dile gezen bir ezgidir aşk
Şarkıdır türküdür tar sazıdır aşk

Bir gün gelir ki aşk, göğsünde iman
Zaman gelir ki aşk, sakin bir liman
Yaşam dediğimiz ah ile aman
Şu esmer güzelin ar nazıdır aşk

Nihat Öztürk