Alev’in Şûlesi’nde lacivertim
Yanan kıvılcımdaki ahengim
Dokunsam sana
Yanıyorum
Uzak dursam
Üşüyorum
Gelsen de boyansam renginle
Aşkınla olsam avare
Alev’in olur muyum dumanındaki
Katre
Lacivertim
Öyle bir hâldeyim ki
Büsbütünüyle bende sen
Sende ben
Düşünmek mi
Aklım bile almıyor
Nereye baksam her yerde
Sen
Artık çıkıp gelsen
Canımda can
Ateşimde har
Gözümde
Vuslatım
Olsan
Gelsen de lacivertinde
Ben Alev’im
Sen Şûle’mde lacivertim
Olsan