Unuttuk kendimizi koşarken hep bir yerlere
İnce benliklerimizi narin sevgilerimizi
Herkes öylesine meşgul ki
Kimsenin içi kaldırmıyor artık kimseyi

Kendi yarattığımız ağıtların tutsağıyız şimdi
Bu yüzden aşk kurtaracak bizden bizi
Ellerinden gözlerinden öperim sevgili aşk
Ellerinle gözlerinle bağışla beni