Tükendi
Şimdi geldi şiir zamanı
Neydi, aşk-ı hakiki
Bir ´ben´ vardım ruhumun
Meydanında buruk süveyda
Bin yaşında zeytin ağaçları
Baktım, kara bir karanlıkta
Kirlense de o gün sonbaharlarım
Kötülükleri hiç görmemiştim
Haydi, bana bir tas su verin