Bir zamanlar kızıl bir kuğu
yaktıydı göğsünün ırmağını
göçmen kuşlar vurgunu
boynunda kaldı dudağım
dinlerken yeniden bu şarkıyı
dokundum sesine saçlarına
o yanık öpüş şimdi buz altında
küçük taneler kuştüyünden kar
üflesem alev saçar

İşte kar işte deniz işte hüzün ki
kanatları kum kirpikleri çiy
sevmek ağır kaldı bu hızlı çağda
suçluyum daha kötüsü yok aramızda