Merhaba değerli okuyan,
1985 yılında İstanbul Kabataş Erkek Lisesi sıralarında yazdığım ilk şiirimle başlayan şiir serüvenim; 1997 yılında dörtlük şiirlerimi yakışım ile şiir anlayışım serbest nazıma evrilmiş oldu.
Yeni şiir anlayışım ile yürüdüğüm yolda şiir kurallarının ayaklarıma dolanıp durduğunu fark ettim. Bu engelleri ayağımın ucuyla yolumdan atıverirken bazı güzel sözler de şiir olmasın, varsın şiirimsi olsun dedim.
Bırak şiiri,
Sayma heceleri,
Boş ver kafiyeyi redifi azizim,
Bir söz söyle,
Deprem olsun ülkemde.
Aşk şairiyseniz yüreğinizin üstüne yürürsünüz ve yüreğinizin yettiği kadar yürüyebilirsiniz. Şöyle de ifade edebiliriz. 
Bazıları şiir yazmaz yaşarlar,
Yazdıkları ise yaşadıklarıdır.
Şiirlerimin bir kısmıyla oluşturduğum bu aşk ayazını size hissettirebilmem ümidiyle; 
Biz bizeyiz biz bize,
Dünyayı öteledik,
Şimdi kaldık biz bize,
Bir muhabbet demledim,
İçelim dize dize.
Aşkla kalın…