Bu roman, evren ve Dünya’nın bir yerlerinde yaşayan insanlar ve varlıklar arasında geçmektedir.

*Varlığın ışık olmadığı yerde gölge düşer ruhunuza. Bu anlaşma çok eskilerden yazıldı özlerinize. Uyanmaya niyetli tüm zerreleriniz için gerekenleri indirdik yere. Görmek, okumak, yazmak, uyanmak; akittir size. Düşüncelerinize karışamam ben bile. Sadece düşünmenizi sağlamak üzere yazıldı kodlar. Sistem, uyananı tarar ve bildirir bize. Burada her şey hazır, sizleri ve getireceklerinizi bekler.

Silsilelerin takip ettiği her vakit aleyhinize işler. Hepinizi seviyorum benlerim.*

Sen hiç ellerini dinledin mi? Nasıl mı? YAZarak. Sadece öyle duyabilirsin ellerini…

Bu roman, okumaktan öteye geçiyor. YAZman gerektiğini hatırlatıyor.

Her yanı saran karmanın içinde kayboluşun gizli bir anahtarını veriyor.

Sıkılmadın mı asırlardır oynamaktan?

Artık oyun bitti! Masalın sonu! Şimdi artık yaz!

*Koca bir kış geçti,

Yine ısıtamadık birbirimizi,

Sen hiç ellerini dinledin mi?

Dinle bak…

Bir sır verdi Yaradan,

Ya muafsak Karmadan.*

Hepsi bir oyundu! 10’dan geriye sayacağım ve uyanacaksın! *Dokuz*

Yazar Hakkında:

Akademisyen, keman sanatçısı ve TRT’de TV yapımcısı ve sunucusu olan Tuğçe Renda’in 9 serilik kitabının ilki 9.uncusu olan Masalın Sonu’ndan başlıyor.