Ruhumun derinliklerine inerek, bir umut tohumu buldum ve tutup ektim onu gönlümün çorak arazili toprağına. Kötü de olmadı. Topraklarım öyle bir bereketlendi ki sormayın. İşte ben bu sayede kalbimin notalarına ulaşabildim. Kimi zaman acı, kimi zaman yerinde duramayacakmışçasına neşeli ezgiler çıkıyor herkes gibi benim de ağzımdan.

Kalemi aracı tuttum ve bir ışık olsun diye; yalanı dolanı konuk etmeden, kalpleri incitmeden, insanları öfkelendirmeden, bir köşeye sinmeden, hepinize içtenliğimle sarılarak, siz güzel yürekli, güleç yüzlü umut dolu insanlara da naçizane aktarmak istedim.

Bazı dizelerde kendinizi bulabilirsiniz; duygular, istekler, hüzünler ve mutluluklar her kişinin insani yönleridir. Biraz olsun koşuşturmadan sıyrılıp şiirimin gizemli dünyasını; görmeniz, duymanız ve hissetmeniz dileğiyle, iyi okumalar...