İki kardeş rakılarında demlenirken akıl çeperlerinde çalan Neşet Ertaş şarkısı onların halet-i ruhiyesini çok iyi tasvir ediyordu *cahildim dünyanın rengine kandım* sözleri bir demdi. Türkülerde demlendiler, türkülerin güzelliğini yaşadılar akıl çeperlerinde, acılı türkülerin gölgesinde ağladılar.

Hem Arşınlı Neron, hem de Karşınlı Kadın dünyada üst akıl dahi olsalar, hatta bir bakışlarıyla tüm insanlığı kendi müritlerine çevirebilme yeteneğine sahip bile olsalar, söz konusu dünya olunca cahildiler ve ne kadar yaşarlarsa yaşasınlar cahil kalacaklardı belli ki… Onlar da her cahil varlık gibi teslim oldular bu mavi gezegene, dünyanın tüm renkleri onları gökkuşağına boyamıştı. Evrimlerini tamamlıyor olabilirlerdi, çünkü artık insan gibi sinirleniyorlar, gülüyorlar ve de ağlıyorlardı…