Gerçek ben neydi? Bunun bir isimden formüle edildiğini düşünmüştüm. Arpina Umut ışığı. Tam olarak kim olduğunu bile öğrenememiş, tahta ve kendi bedenine zincirli bir ruh. Hayır. Ben geçmişim miydim? Ben kaderim miydim? Ben, olmam istendiği şey miydim?

Arpina, arayışına kaldığı yerden devam ediyor.

Kendisi için biçilmiş kader kaftanını şanıyla kuşanması bekleniyordu. Mükemmeliyetçi rollere boyun eğip imkansızı başarmalıydı. Fakat bu baskının altında ezildikçe, doğru yolun bu olduğuna dair şüpheye düşüyordu. Çünkü kader yanıltıcıydı.

Nihayetinde, kendini ve tarihini bilmeyen biri, kaosa sürüklenen bir boyutu kurtarmakla görevlendirilebilir miydi? Arpina, sırların gölgesinde yürümeyi öğrenmiş, geri dönüşü olmayan bir yola sapmıştı. Karanlıklar Şehrinden sağ çıkmış, Kehanetler Havuzunun ona gerçekleri göstermesine müsaade etmişti. Mitler ve efsanelerle örülü bir bilmecenin parçası, yüzyıllardır kayıp olan büyülü obje; Kri`nin uyarısına kulak asmalı, havuzun pusulasını yol edinip Merlin`in Asasını bulmalıydı.

Geçmişin izinde, günümüz belirsizliğinde, ejderhalar ve mitolojinin hayat bulduğu büyülerle dolu bir boyutta, tabuları yıkıp doğru yolu bulması gerekliydi.
Aksi halde bilinen gerçekliğin sonunu getirecekti!