Nurhan, sen terapist olmalıydın. Düşüncelerimi de, duygularımı da böyle düzene sokmalıydın kanata kanata. “Ayda bir gel,” demeliydin, “Kendini de yeme böyle.”

Arının Vızıyla Yazının Yazı birbirine benzer. Buradan sakın arı gibi çalışkan olduğum ya da vızzz vızz sesleri eşliğinde kalemimden dumanlar çıktığı gibi yanlış yerlere varılmasın. Ya da ne bileyim yaz mevsimleri kumsallarda beliren arılarla ilişkilendirilmesin... Çağrışım yapmak yasak çünkü onlar sadece benzerler ve bunları anlatmazlar.

Ama artık bana anlatacaklar. Arılar.

Arım yarın yine gel. Kimse sevmiyorsa da seni o kovanda, sevilecek bir tarafın yoksa bile...