Engin Turgut İçin ‘Nefes’
Arkadaşım diye söylüyorum, arkadaşım diye övünüyorum. Çok arkadaşım var mı, yok. Yakın şair arkadaşlarım var mı, var. Bazıları uçtu gitti. Bir de nerde, ne zaman arkadaş olduk ve o aslında nereden gelmişti, görünüşte bazı yerler, tarihler, semtler bunun yanıtı olsa da… Değil! Niye değil, çünkü diyelim ki Engin Turgut, Yeldeğirmeni‟nde oturdu uzun zaman, ama Kadıköylü değil! Şiir yazdı, yazıyor ama şair değil! Resim yaptı, yapıyor ama ressam değil! Rakı içti, içiyor ama sarhoş değil!
Vallahi ister klişe sayın, ister arkadaşını nasıl öveceğini bilemiyor deyin, ikisi de kabulüm, ikincisi daha çok kabulüm tabii, Engin Turgut bu dünyada yaşıyor ama bu dünyadan değil! Ezcümle Engin Turgut içimizden biri değil, ikimizden biri değil, bu dünyadan hiç değil!
İki olasılık var, sizinkiyle üç olacak. İlki hepimizin aklına gelen şey, başka bir dünyadan, başka bir gezegenden, öyleyse uzaylı. İkincisi de en az ilki kadar kıymetli, başka bir zamandan, başka bir çağdan, Dıranas‟ın demesiyle *Rüzgâr gibi ta eski Anadolu’dan*, Cemal abinin sevmesiyle *Tanrım siz şu uzun Anadolu’yu/çocukluk günlerinizde mi yarattınız?* dizesinden günümüze kalmış olmalı.
Dervişin de mezhebi olmaz, kendisi zaten bir meşreptir diyerek, Engin Turgut‟un uzaylı bir derviş olduğunu söylemekten nasıl sevinç duyduğumu da imkânı yok anlatamam! Çünkü dünya mı yenilendikçe eskiyor, eskidikçe mi açgözlü, obur, bencil oluyor ve bizi de kendine benzetiyor, belki de biz onu kendimize benzetiyoruz, o yüzden „dünya malı dünyada kalsın‟, dervişimiz de uzaydan olsun artık diyoruz!
Engin Turgut, uzay dervişi, uzaylı derviş, dünyaya düşen adam, öyle olunca da bildiğimiz renklerle översek, mavi derviş bir abdal. Yeryüzünde bulunma sebebi de resim yapmak, rakı içmek, şiir yazmak filan değil! Şu kimsenin kimseye gönül indirmediği dünyada, bir nefes olmak.
İnsan, bu dünyada bu çağda, Engin Turgut‟la nefes’ alır. Varlığının nedeni arkadaşlık, resminin nedeni göz aydınlığı vermek, şiirin nedeni *gönülden gönüle giden yol gizli gizli*ye yolcu olmak, yoldaşlık etmek, hepsi ve hiçbiri olarak Engin Turgut‟un nedeni ise, nefes olmak, nefes almak, nefes vermektir. Bundan „nefes‟ ne olabilir ki başka?
Haydar Ergülen
