Arapça yapısı itibarıyla çekimli ya da diğer bir deyişle bükümlü diller grubunda yer alır. Bükümlü dillerde kök harflerine yapılan bir takım ilavelerle ve değişimlerle yeni kavramlar türetilir. Gerek yazılı gerekse sözlü anlatımda ifadeler arasında anlam bütünlüğü oluşturmak için kullanılan bağlaçların hatalı kullanımı iletişim bozukluklarına yol açabileceğinden iyi öğrenilmesi gerekir. Zira bir metin, kendisi ve muhatabı arasındaki iletişim olarak değerlendirildiğinde, metindeki parçalar arasındaki anlam ilişkisi bu iletişimi yönlendirmede önemli bir rol üstlenmektedir.
 
Arapçada müstakil bir bağlaç kavramı bulunmamakla birlikte, yalnız başına tam bir anlam ifade etmeyip kelimeler veya cümleler arasında çeşitli anlam ilişkileri kurmak amacıyla kullanılan yapıların çoğu edat olarak değerlendirilir.
 
Klasik gramer kitaplarında bağlaçları konu alan bir başlık bulunmaması nedeniyle, cümleye kattıkları çeşitli anlamlar yönünden bir sınıflandırma yapmayı uygun gördük.