`Unutmak` , bu dünyadan olma ve dünyadan kopmanın bıçak sırtıdır, sırat köprüsüdür. Oyun, bu `unutma` haline karşı çıkmakta, `Gezi` sürecinde yaşananları hatırlatmakta.. Birçok şeye birbirlerinden çok farklı bakan ve belki de bu yüzden birbirinden nefret eden sıradan insanların bir barın belki de kayıp bir katında `bir olma` hikayelerine tanık oluyoruz. Birbirleriyle ilk tanıştıklarında kafalarında oluşturdukları kapitalist yavşak ile bohem yavşak kişiliklerini birbirine giydiren iki adamın dönüşümünü görüyoruz.

Oyun bir tehlikeye işaret ediyor: Belleği aymazlıkla, duyarsızlıkla, dünyanın zamanıyla örtme tehlikesine... Çünkü o örtünün altında felç uykusu var, kış uykusunun çirkin kardeşi....