Şiirimizin önde gelen öncü ve aykırı seslerinden Necmi Zekâ`nın bu yeni kitabı önceki kitaplarının açtığı kanalı daha da derinleştirip kalınlaştırıyor. Bu şiirleri yaratan kelimeler, onların şiddeti, kazıcılığı ve sertliği, tıpkı kayalara kazınan çiviyazılarının yontuculuğuna benziyor. Şair, uygarlaşmış olduğu ileri sürülen insanların arasında, bu topluluk içinde sanki ilkel bir vahşi gibi dolanıyor; bu topluluğun iletişimsizliğinin içinde kelimeler, ses tonlamaları şairin yüreğine saplanan hançerler gibi kan döküyor. İşte bu dökülen kandan bu dizeler oluşuyor.