Mekki dizeler

karartın ışıklarını
bu bulvarın
bu âzâd-ı bedenin de
sönsün artık çerağı
çarpmıyor çağa
madem
bu tutuk dil
bu eksik dua
oku o zaman
bütün varlığınla sen

de ki
bu caddeler
bu billboardlar
ne ard
ne semâvât
yazmıyor hiçbir tabelada
firdevs
yahut hutame
daha vakit varken
tutuş o zaman
bütün ruhunla sen

zifiri karanlıkta
elbet korkar beden
rabbin dilinden
bir nimettir ona
ve’l fecr
kırıp neon lambalarını
yak içinin ışığını
ürpermiş ellerinle sen

ve’ş şems
ta yukardan
kollarıyla uzanan
büyük
ilahi fer
sarar kuytuları
ışıtır yolları
bak o zaman
gören gözlerinle sen