Penceresi mahalleye bakan odalarda, sedire kurulmuş, bir yandan mahalleyi kolaçan edip diğer yandan el işi yapan örme yelekli anneleri… Çoban Yıldızı`nı, Küçükayı`yı bir bakışta ayırabilen ve ağaçları kabuklarından, yapraklarından tanıyabilen çocukları… Evlatları bir yıldız misali hep orada, tepelerinde duran ama onlara artık ulaşamayacağını bilen; büyümenin diyetinin çocukluklarına uzaktan bakmak olduğunu kanıksamış yetişkinleri… Yağmuru, rüzgârı, bizim sokağı, arka mahalleyi anlatan öyküler var Hatice Cantürk`ün "Annemin Yeleği"nin ceplerinde.