Yüzyıllar boyunca Türk Edebiyatında genellikle halkın yarattığı, ağızdan ağıza, kuşaktan kuşağa sürüp gelen, çoğunlukla olağanüstü durum ve olayları yine olağanüstü kahramanlara bağlayarak anlatan halk hikâyeleridir masallar. Yer ve zaman kavramları belirsiz, gerçekle bir bağı olmayan, tamamıyla hayal gücü ürünü ve kendini inandırıcı kılma gibi bir kaygı söz konusu değildir masallarda.
İşte böyle bir masallardan oluşan bu uzun kış gecelerinde, gaz lambası eşliğinde, gerçek ismini bilmediğimiz namı diğer "Dedo Dayı`nın tandır başında kavurga yenilirken anlattığı hikayelere annemin şahitliğidir.
Masallar, meydana geldiklerinde bir kişinin malıyken, anlatıldıkça yaygınlaşır, yaygınlaştıkça yöreden yöreye geçip halkın malı olur. Modernite ile birlikte, unutulmaya yüz tutacak bu masalların hem çocukların dünyasında birer kahraman ve çocuklara okunacak güzide eser olması hem de yakın zamanda kaybettiğim, Annemin hatıralarının yaşatılmasıdır dileğim.