Dersler, ödevler, sınavlar, kurslar...Dinlence günlerinde bile boş durmak yoktu. Hafta sonu gelmişti; ama ona sormalıydı. Üstüne, günlerin yorgunluğu çökmüştü. Bunu ancak oyunla atabilirdi. Canı oyundan başka bir şey istemiyordu. Herkesin sevdiği bir oyun vardı. Onunki de yakan toptu. Sabahtan akşama değin oynasalar doymazdı.

Bir yanda okul, bir yanda kurslar, ders dışı çalışmalar, bir yanda da evdeki baskılar... Ah şu anne babalar!...

Anne ve babasının daha fazla başarı beklentisiyle bunalttıkları Özlem`in birey olma mücadelesi ve büyüme sancıları..