Annelik aslında her kız çocuğunun ruhunda vardır. Kız çocukları bebeklikten itibaren oyuncak bebeklere ilgi gösterip onları kendi çocuklarıymış gibi hayali olarak yedirir içirir ve onları koruyup, kollarlar. Bu doğal bir süreçtir.

Son yıllarda Epigenetik dediğimiz genlerin sonradan çevresel faktörlerle değişikliğe uğrayabildiğini araştıran bilim dalı gündemdedir. Bu değişiklikler nesiller boyu aktarılmaktadır. Bu bilgileri öğrendiğim zaman aklıma ilk gelen atasözü *dedesi koruk yemiş, torununun karnı ağrımış* oldu. Gerçekten de bu bilim dalı bu sözü çok doğruluyor. Yani bizim yediğimiz içtiğimiz, soluduğumuz hava, aktivitelerimiz çocuklarımızı ve onların çocuklarını etkiliyor. Bir şey yaparken sadece kendimiz için değil bizden sonraki nesilleri de düşünerek yapmalıyız.

Bebek oluşmaya başlandıktan itibaren annenin vücudu bebeği koruma altına almaya başlar. Olağan üstü başlayan bu süreç olağan üstü şekilde devam eder. Her anne için bebeği bir mucizedir. Her bebek için ise annesi onun koruyucu meleğidir.