İnsan her alanda olduğu gibi, ailesi ve çocuklarına karşıda yaptıklarının karşılığını mutluluk ve hüzün olarak görecektir. Değerlendirmelerin sadece ahiret için sevap ve günah şeklinde yapılması ve dünyada karşılığın olmayacağına dair bir düşünce İslam anlayışına uygun değildir. Çünkü İslam, hem dünya hem de ahiret dinidir ve yapılan her şeyin dünyada da bir karşılığının olacağı muhakkaktır.

Aile ve çocuklarımıza bir sorumluluk yüklerken onların psikolojilerinden fiziksel yapılarına kadar bir çok özelliğini göz önünde tutmak gerekmektedir. Arzulanan davranışların onların kişiliğini rencide edici, ruh sağlığını bozucu türden olmaması, kazandırılmak istenen davranışların çok daha kolay bir şekilde ve hiçbir zorlukla karşılaşmadan yapılmasına olanak sağlayacaktır. Çocuklara kaldıramayacakları yükler yüklemek ve sorumluluk vermek onları aptallaştıracak ve kaldıramayacakları bir yükün altına sokacaktır.

Bu da çocuğun kişilik ve gelişimini olumsuz yönde etkileyecektir.