"İçimde iğrenç bir tedirginlik var. Neden acaba?
Kanımdaki vahşi sıcaklık yüzünden herhalde.
Dünyanın en iğrenç huzursuzluğu, bugün kanımı
dondurmayacak mısın? Zıvanadan çıkmaya en çok
ihtiyaç duyduğum anda kimi çıkaracaksın karşıma?
Öyle biri çıksın ki karşıma, sonsuza kadar kıpırtısız
kalsın yüreğimin içindeki canavar.-Kabul ediyorum dostlar!
Çılgınlık hanedanlığında hak iddia etmemi
sağlayan her türlü hayvanlığı hiç utanmadan yaptım.
Her türlü huzuru huzurumdan kovdum. Huzur
buldum! (çok güzel oldu)
Bu güzel cümleyi daha güzel cümlelerle taçlandırmak
isterdim ama benim her cümlem zaten bir
öncekinden daha güzel olduğu ve acıya
dönüşebilecek her şeye bugünlerde fazlasıyla aşk
muamelesi yaptığım için karanlığa fırlatılıp atılan bir
fısıltının intikamını almayı size bırakacağım."