Sabaha üç saat daha var. Bir adım atamayacak kadar yor-gunum. Adım attığım her yer boşluk. Belki birazdan yağmur yağacak. Benim bir adım yok. Eğer bir adım olsaydı gece olurdu muhtemelen. Adım attığınız yollarda ismimi görebilirdiniz bir gece yarısı. İsmimi kendim seçerdim. Yürürken düştüğüm yollarda kendimi bulabilirdim. Gündüzleri hiç hesaba katmazdım böylece. Gün ağardığında unutulup gitmek daha da elem verirdi. Bir atım olsaydı eğer dünyayı turlayabilirdim. Tahtadan bir at olsa da yeterdi. İnsan hayal ettiği yere kadar yaşayabilir. Ben tam da hayal ettiğim yerin en başındayım. Adına cennet deyip yaşadıkları yerin cehennem olduğunu unuttukları dipsiz bir kuyuda... Ama ben hatırlıyorum. Unutanlara ise hatırlatmaya geldim.