Ünal Karahasan, yazdıklarını yıllardır bavulunda biriktiriyordu. Gün geldi bavul dikiş yerlerinden patladı ve şiirler ezgili bir hışırtıyla ortalığa yayıldı.

Başta Attilâ İlhan ve Seyyit Nezir olmak üzere bir çok şairin ilgisini çekti. Kimi dostları hiç değilse bir kitaplık bir toplamı yayınlaması için sürekli üstelediler. Böylece 17 Ağustos Depremi`nden kurtulan ilk seçkiyle "imgesel açıklarda sahici ızdıraplar" yoğunlaşarak ‘an`a muhalefet’ oldu.
"Projektörü insanların gözlerine değil, bakılacak yere tutmak lazım" diyen Karahasan, şiiriyle bizi "birbirimizin yüreğine bakmaya" kışkırtıyor.