Tükendi
Unutamam ki eşsiz alnını o sürekli düğüm, belleğimdeki yara kalmadı kandan başka mürekkep atıldığı ateşi söndüren kitap... En iyisi kalkıp ona gideyim bu düş bana dikilen giysi korkmuyorum düşürsünler başımı kucağına.