Kutsal ekoloji; doğa-insan ve canlıların birbirleriyle ilişkilerini toplumlar veya bireylerce oluşturulan dinî, mitik, mistik, spiritüel manevî inanç bağlamında ekolojik duyarlılıkla tespit etmeye çalışan disiplinler arası bir kavram olarak tanımlanabilir. Geleneksel ekolojik bilgi, derin ekoloji, mistik ekoloji, ekofolklor ve ekoeleştiri doğa bütünlüğünü benimseyen manevi duyarlılığa sahip olmaları yönüyle kutsal ekoloji kavramı ile ortak bileşenlere sahiptirler. Altay destanları, Türklerin eski dönemlerden itibaren şekillenen doğa bilincini, etkileşime girdiği birçok kültür ve değişen yaşam koşullarına rağmen muhafaza etmiş eserlerdir. Altay Destanları, günümüz ekoloji akımlarının çevre problemlerinin azaltılması için ürettiği felsefî çözümlerin çoğunu ekokültürel değer olarak içerisinde barındırmaktadır. Türklerin doğayı kutsal gören, çevreye duyarlı ekokültürel bilincini yansıtan Altay destanlarından elde edilen bulguların günümüz insanlarıyla paylaşımı, çevre sorunlarının aşılmasında ve bireylerin doğayla içsel bir bağ kurmalarında ilham verici bir rol üstlenebilir.