Dr. Zerrinkûb, Mevlana Celaleddîn-i Rumi’nin hayatını, düşüncesini ve yolunu bütün ayrıntılarıyla ortaya koyduğu bu kitabını kaleme alırken, okurun ilgisini çekmek ve akıcılığı sağlamak amacıyla öykü roman türünü tercih etmiş; dipnot kullanmak yerine faydalandığı eserleri kitabın sonunda vermeyi uygun görmüştür. Olayları anlatırken, günümüz gençlerinin kullandığı dil ile eski dilin bir karışımı olan kendine özgü dil ve ifadeler kullanmıştır.

Eserde kullandığı ifadelerin tarihi gerçeklerle çatışmamasına son derece gayret göstermiştir. Kitapta okuduğumuz bazı olaylar, Mevlânâ ile ilgili birinci derece kaynaklarda aynı şekilde zikredilmemiş olabilir. Ancak bu olayların tümünün özü, eski kaynaklardan alınmış ve Dr. Zerrînkûb tarafından hayal gücüne dayalı olarak ayrıntılı bir şekilde işlenmiştir.

Dr. Zerrînkûb, Mevlana ile ilgili birinci derece kaynaklarda çok değerli bilgiler bulunmakla birlikte, zaman zaman Mevlânâ’yı hata yapmayan insanüstü bir varlık olarak tanıtan gerçek dışı bilgilere de rastlandığını ifade etmekte ve bu eserini kaleme alırken bu tür bilgilerden mümkün olduğu kadar kaçındığını ve Mevlânâ’yı olduğu gibi *bir insan* olarak ele aldığını belirtmektedir.

Yazar, tarihî olayları anlatmadaki maharetiyle, okuyucuyu cezbetmekte ve onu tarihin derinliklerine götürerek olayların nasıl cereyan ettiğini bütün ayrıntılarıyla göstermektedir. Dr. Zerrînkûb’un bu eseri; yazılış şekli bakımından bir roman; muteber tarihî kaynaklara dayalı bir eser olması bakımından ise bilimsel bir kitap niteliğindedir. Eser, yazarın üslubu bozulmadan akıcı bir dille Türkçeye çevrilmiştir.