Mücadele ettiğiniz direnir. Kendi haline bırakırsanız gerilimini kaybedeceği için kısa zamanda varlık sebebini kaybeder. Bu, doğanın açıklanamayan bir kuralıdır. Murphy Kanunu… Kısaca üzerine gittiğiniz sizden kaçar, umursamadığınız ayağınıza düşer. Normalde böyle olmaması gerekir ama gerçekte tahmin edilenin tam tersi oluyor. En basit şüpheyi büyüterek eşinizi bunaltırsanız tarihsel sürgünler sonucu yer altına inen Yahudiler gibi esrar perdesine gömersiniz olayı. Bu durumda takip etmeniz güçleşecektir ama daha önemlisi paralel hattan devam eden yasak ilişkinin aktörleri kızışarak birbirinin kusurunu göremez hale gelecekleri için aldatma süreci uzayacaktır.
Bunun tarafların hayrına olduğunu hiç sanmıyorum. Siz şirretleştikçe üçüncü kişi nezaket rolüne bürünecektir. Siz sözde partnerinizi cezalandırmak için kilo almaya, kişisel bakımınızı ihmal etmeye ve makyajınıza özen göstermemeye başladıkça sizde bulamadığının çok daha fazlasını belki sizden daha güzel olmayan üçüncü kişide bulacaktır. Bu durumda asıl zararlı çıkan elbette siz olacaksınız. Sadece beden ve ruh sağlığınızı kaybetmekle kalmayacak sosyal statünüzü yerle bir edeceksiniz. Onlar yoğun ateş altında tavan yapan duyguların etkisi altında zevk ve hazzın miracına tırmanırken siz terk edilmişliğin, aldatılmışlığın anaforlarında kendi kendinizi yemeye devam edeceksiniz. Bu makul ve mantıklı bir çözüm yolu olmasa gerektir. Ne dersiniz haksız mıyım?
