Bu yorgan
Bu yorgun yorgan altında rûhum
Bir duha bulmak için çırpınıyor
Varlık sancısı çekmeye yatıyorum
Bu sensizlik
Bu fırtına
Bu tufan
Yüzümü yırtıyor
Bir kelebek kanadında yaşıyorum
Gördüğüm hep rûya
Tavşan düşünde arıyorum kendimi
Yaşamak sevdasına karalanan ben
Arif oğlu adem
Sıla salasına mecburum
Alıp başımı gelemem
Bari mutahhar bir toprak bulup
Bir ikindi vakti
Uzanıp yaygısına gözlerimin
Kulaklarıma yaslanıp öleyim