Tiyatro çılgını bir Fransız oyun yazarı var 17. yüzyılda: Moliére. Kaba güldürü kıvamında, müzikli, danslı, eserlerini sahnelemiş, oynamış; kralın akçeli saray tiyatrosuna kadar yükselebilmiş; sahnede can vermiş derler. Gel zaman git zaman, iki yüz yıl sonra onun on altı oyununu bir başka tiyatro tutkunu, Ahmet Vefik Paşa Türkçe’ye aktarmış, sahneye koymuş, oynatmış, hatta oynamıştır. Düz, benzetimli, uyarlamalı çeviri yöntemiyle yapılan bu çeviriler, eleştiriye çokça açıktır. Bu kitapta, Ahmet Vefik Paşa’nın çeviri gibi zor bir uğraşta yüz yüze kaldığı engeller karşısındaki tutumu, dilbilimsel bir yaklaşımla incelenip onun kıvrak zekâsı ve yazar duyarlılığıyla bunları nasıl aştığının örnekleri bulunmaktadır.