Öteden beri bu mübarek ümmetin hem hidayet ve din önderleri hem de salih selefi olan sahabe-i kiram Allah onlardan razı olsun ve onlara ihlasla samimiyetle ve güzel bir şekilde tabi olan ehl-i sünnet ve`l-cemaat alimleri; mütevatir ve ahad ayrımı yapmaksızın nebevi sünneti hüccet delil olarak kabul etmişler, onu yüceltmişler, onunla amel etmişler, ona uymuşlar, onun emirlerini yerine getirmişler, yasaklarından kaçınmışlar ve küçük büyük demeden hükümlerine müracaat etmişlerdir. Onu terk etmekten, ona muhalefet etmekten ya da onun önüne geçmekten de şiddetle sakınmışlardır.

Nebevi hadislerin mütevatir ve ahad diye taksim edilmesi; sahabe, tabiın ve onlara güzel bir şekilde uyan tebe-i tabiın döneminde yoktur; sonradan çıkarılmış bir taksimdir. Sayısı yüz binleri bulan ve musannef, müsned, sünen ve diğer hadis kitaplarında kayıt altına alınan Nebevi hadislerin; mütevatir olarak nakledilenleri 70 ila 265 arasında değişmektedir.

İşte elinizdeki bu kitapta; bu nokta üzerinde titizlikle durularak oynanan oyun gözler önüne serilmektedir. Şöyle ki; ahad haberlerin delil olmayacağı veya mütevatir haberlerin delil olacağı iddia edilince İslam`ın temeli yok olmaktadır!!