Zaman tamam nasip tamam hal tamam ses kesildi sustu çığlık çığlığa bağıran vahşi çekti göğsümü yırtan tırnaklarını üzerimden bitti artık kuytularda kalan ruhumun çırpınışları dağıldı zifiri melanet bulutları gökyüzümden ahh ömrümün en berbat en ziyan gecesi Dindi artık yankılanmıyor kulaklarımda Kahpenin karanlıkları yırtan inlemesi Mecbur çekeceksiniz o pis ellerinizi yakamdan masum bir fare görünce kusmuklara boğula Bir fare kadar bile değeri bulunmayan "insanlar" Bahtiyarım görmeyeceğim artık melun suratlarınızı Elleri kömürden karalar Dilleri kömürden karalar alınları kömürden karalar bahtiyarım daha fazla üzemeyeceksiniz bahtiyarım daha fazla kıramayacaksınız Bahtiyarım daha fazla ezemeyeceksiniz artık küskün isyanınıza son verebilirsiniz Kan içip intikam yeminleri ettiğim Buza kesmiş odamın soğuk beton  duvarları Koparıp atabilirsin utanılası paslı prangalarını yitirilmiş umutlar mezarlığı kalbim Kaldırabilirsiniz başlarınızı yerden Bıçak yarası mazimin sisli hatıraları geçti artık utanılacak vakitler hüzün bitti Söndü her yeni gün depreşen intikam ateşi Yeter uyudukları  habercilerin çalsınlar tamtamları Yakılsın dört bir yandan görülesi zafer ateşi Zaman tamam nasip tamam hal tamam...