Hesabı sorulmamış suçlar ve cezalandırılmamış suçlularla bir arada yaşıyoruz.  Tolstoy, “İnsan acı duyabiliyorsa canlıdır, başkalarının acılarını hissedebiliyorsa insandır” demişti. Yazarımız başkalarının çektiği acıları fazlasıyla hisseden sözcükler yazmış. Ulvi Güleç, yakın tarihimizde yaşanmış lanetli bir gün üzerinden okuyucuyu kıyasıya bir vicdan muhasebesi yapmaya, kendisiyle hesaplaşmaya zorluyor. Romanı okuduktan sonra ama sözcüğünü her kullandığınızda bu hesaplaşmayı yüreğinizin derinliklerinde defalarca yapacaksınız. Yazarımız yetkili ağızlar tarafından bir derin devlet operasyonu olduğu itiraf edilen 6-7 Eylül 1955 olaylarını unutmamamız gerektiğini bir kez daha hatırlatıyor. Dünyanın her yerinde insanlığa karşı işlenmiş suçlar karşısında utanarak susmaktan fazlasını yapabilmeliyiz.