*Adım Yok Benim* kendisini üç veya dört yaşında idrak etmiş bir çocuğun, büyüklerin arasındaki, altı yaşına kadar olan, hayat mücadelesini anlatır. Hatıralarla örülü bu eserde, büyükler çocukların, çocuklar da büyüklerin dünyasını gözlemlerken, hayatta olmanın anlamını, amacını, çaresizliğini, çözümsüzlüğünü, kitabı okurken, çocukla beraber siz de yaşayacaksınız.

Ölünce ne oluyor, bilmiyorum. Sadece, ölümün, o, korku veren halini yaşıyorum içimde. Kendi ölümüm ise, beni fazla ürkütmüyor. Kendi ölümümü, uçup gitmek, sonsuzlukta kaybolmak ve bir daha görünmemek olarak düşünüyorum. O zaman her acıdan, sıkıntıdan, üzücü her şeyden kurtulurum. Fakat ölüm anını ve ölümün nasıl olacağını düşününce, büyük bir dehşete kapılıyorum. Hayatta en zor şeyin ölmek olabileceği geliyor aklıma. İşte o zaman, *Dünyada acılar ne kadar büyük olursa olsun, tamamı, bir ölüm anının acısı kadar etmez. O anın acısını yaşamaktansa, hayatın acılarına katlanmak daha kolaydır.* diyerek yaşamaya devam ediyorum.