Adi ortaklık, herhangi bir yasal prosedüre bağlı olmadan kolaylıkla kurulup, sona erdirilebilen ve bu sebeple uygulamada sıklıkla karşımıza çıkan bir ortaklık çeşididir. Birden fazla kişinin ortak amaç için bir araya gelerek bir işletme işletmesi, bir tarlayı ekmesi, bir taşınmazı veya aracı kiralamak üzere satın alması gibi birçok türde sıklıkla karşımıza çıkan adi ortaklık için uygulamadaki sorunlara kıyasla kanun düzenlemesi yeterli düzeyde değildir. 818 Sayılı Eski Borçlar Kanunu döneminde 520 ile 541. maddeleri arasında 22 maddede düzenlenen "Adi Ortaklık Sözleşmesi", 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu`nda 620 ile 645. maddeleri arasında 26 maddede düzenlenmiştir. Yeni kanun düzenlemesi ile "Ortaklıktan Çıkma ve Çıkarılma" bölümü eklenmişse de eski düzenlemeye kıyasla uygulamadaki sorunlar yeterli düzeyde giderilmemiştir. Tüzel kişiliği olmayan ve bunun neticesinde de ortaklık olarak hak ve borç sahipliği bulunmayan adi ortaklıkta yönetici kavramının önemi ve üçüncü kişilerle olan ilişkileri ile bu ilişkiler neticesindeki borçlardan nasıl sorumlu olunacağına ilişkin uygulamada karşılaşılan sorunların incelenmesi amacıyla ortaya çıkan eserin özünü, organları vasıtasıyla temsili mümkün olmayan adi ortaklığın, yönetim ve temsil faaliyetlerini ne şekilde yerine getirdiği; hak süjesi olmamasının hukuki neticelerinin neler olduğu konuları oluşturmaktadır. Kanunda düzenlemenin eksik olduğu noktalarda mahkeme içtihatları ve doktrindeki görüşler kapsamında inceleme yapılmıştır.