Fırtınanın içinde oraya buraya savrulan askerlerden hasbelkader hayatta kalanlar yeniden eski düzenlerine dönme telaşındaydılar. Birliklerinden uzaklaşmış olanların içinden bazıları hangi yöne gideceklerini bilmez bir halde, ıssızlık içinde önlerine çıkan her tepenin ardını bir kurtuluş umudu sayarak, yürüyüşlerine devam etmekteydiler. Eğer ölüm onlar için henüz erkense, o zaman yolları belki bir köyün içinden geçecek ve belki bu sayede hayatta kalabileceklerdi. Aksi halde ne tarafa giderlerse gitsinler yürüdükleri yollar kaçınılmaz olarak ahirete açılan bir kapının önünde son bulacaktı.
Bir çoğunun isimleri arkadaşlarının gönüllerinde çoktan şehitler defterine kaydedilmişti bile.