- Günlerdir dilinde “Yüreğimin tam ortasından fay geçmişken nasıl yazarım?” Kâğıda, kaleme dokunmaz, klavyeye bakmaz oldun. Kalk artık televizyonun karşısından, yüzünü bile yıkamıyorsun, matem giydi bedeninin daha ne kadar böyle gezeceksin!
Acemi, 65.sayısının kapağını Türkiyemize ithaf ediyor. Deprem sonrası “Geleyim mi? demeden “Ben geldim!” diyebilen tek ülke can Azerbaycanımızın değerli şairi Fikret Şahbaz’a,Balık ve Koyun isimli hikayesi ile yazar Aslan Kuliyev’e teşekkürlerini sunuyor ve Nurcan Ören’in Göy Aldı Yer Sakladı isimli şiirini kayıplarımızla birlikte Abdülkadir Özkan anısına paylaşıyor.
 Acemi bu sayısında bir ilke imza atıyor Ressam Ayşe Yurdalan‘a ait suluboya çalışmalarını yeniden güzel günler umudu ile beğenilerinize sunuyor. Olma (Mehmet Faruk Habiboğlu), Kutsal Kadeh (Ahmet Rıfat İlhan), Bu Gecenin Hatrına (Orhan Özer), Sen Yanıma( Avni Aslan ) şiirleri ile yaralarınıza derman olmak istiyor. Medeniyetimizin İncelik İncilerinden Mücellitlik (Muhammed Berk Güldür) ruhlarımızın en nadide ve ince yerine dokunuyor.
Kadınlarımız; üretenimiz, aşımız, ilacımız, vefalı sevgimiz! Rengin Kızıldoğu (Sana Yer Kalmadı), Mehtap İnan (Kaderin Yolu) hikâyelerini sizlerle paylaşıyor. Not Defteri, Boncuktan Yapma Çiçek kitabı ile Nurcan Ören’in kaleminden dökülüyor, Seyir Defteri’nde ise Lale Onay Küba’ya yol veriyor, bu yolculukta Ernest Hemingway’ın Çanlar Kimin İçin Çalıyor adlı eserini yanınıza almanızı öneriyor.
Umut dolu ülkemin yarınları çocuklar!  Acemi, Karga Masalı (İnci Yılmaz Şimşek), Sobe şiiri (Nurettin Eyibil) ve Özlem Kalkan (Çocuklar İçin Felsefe) adlı eserleri sizlere armağan ediyor.
 Cumhuriyetimizin bekçileri göz bebeğimiz gençler! Sudenur Kahveci (Gece Bekçisi), Ferhat Nitin (Tebessümün Tesellisi), Nafile (Kemal Albayrak) şiirleri ile, Konuşmamız Lazım (N.Talha Karaboğa), Kübra Erbayrakçı (İçki Şişesine Fısıldayan Adam ) isimli hikâyeleri ile akranlarınız olarak Acemi dergisinde yerini alıyor.  
23 Nisan ve 19 Mayıslarımız sonsuzluğa giderken Ramazan Bayramımız huzur olsun! 
“Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.”  Mehmet Akif  Ersoy