Hayatın sırrı; merak ve öğrenmede gizlidir Şu muazzam dünyayı ve evreni tanımak, yaşadığımız hayatın anlamlı olmasına vesile olabilecek en önemli iki eylemdir. Bununla birlikte insanın, evreni tanımadan önce kendisini tanıması önem taşır. Zira her insan ayrı bir evrendir. İnsanı tanıyan evreni tanır. Bu nedenle batılı filozoflar kadar tasavvuf âlimleri de öncelikle insanın kendini bilmesi üzerine yoğunlaşmışlardır. İlim, ilim bilmektir. İlim kendin bilmektir. der Yunus Emre’miz…

Böylece gerçeğe ulaşmanın kendini bilmek ve tanımaktan geçtiğini anlatmak ister bize…Sokrates ise yüzyıllar öncesinden aynı realiteye ışık tutar ve Kendini Bil sözü ile Evreni anlamlandırmadan önce kendimizi anlamlandıralım; Biz kimiz? sorusunun yanıtını verelim. der. Tasavvufta ise Kendini bilen Rabbi’ni bilir , Kendini bilen haddini bilir düsturları esas alınarak insan-ı kâmil haritası üzerinde şahsiyet tekâmülüne doğru yol gösterilmiştir. Kendini bilmek, kendi üzerine derin düşünmek ile olur. Bu durumda, kendi üzerine derin düşünemeyen kendini tam olarak bilemez, keşfedemez. Kendini bilemeyen diğer insanları da bilemez; evreni ve onu bize sunan Evrenin Sahibini de bilemez. Kendini bilmek üzere yola koyulan kişiye evreni bilmenin yolunu açmış demektir. Kendini bilen ve bilmek için çaba harcayan insan, kendini âlemin bir kitabı olarak okuyabilendir.