OYUN…

Yaşam sahnemde, hayatıma giren herkesi görüyordum. Ben bu sahnenin neresindeydim, kendimi göremiyordum. Onların benim için yazdıkları oyunları oynamak düşüyordu sadece bana. Çünkü onların sahnemde olmalarına ben izin vermiştim. Şimdi ise seyirci koltuğuna oturmalarına izin verdim.
Artık onların benim için yazdıkları oyunlar BİTTİ.
Şimdi yaşam sahnemin merkezindeyim. Ve “BEN DENİZ” olarak ışığımla parlamayı seçtim.