“…Tarih 24 Nisan 1991. Yer Alman Kültür Merkezi. Güzel bir gün başlıyor. Teker teker gelen insanların hepsinin yüzünde mutlu mutlu bir ifade, dillerde “Günaydın” sözcüğü, birbirini tanıyanlarda kucaklaşma, tanışmayanlarda tanışma heyecanı… Bir kez daha “Eğitimde Drama” çalışmalarını ta içlerinde hisseden kocaman bir topluluk bir arada…

Önceki yıllarda yapılan çalışmalarda küçük gruplara ayrılan bu topluluk bu defa hep birlikte. Bir an içimde bir kuşku hissettim. Bu kadar çok insan bir arada ne yapabilir? Çalışma başladı. Dagmar Dörger liderliğinde inanılmaz bir duygu ile kaynaştırma alıştırmaları vardı. Birinci günün akşamı çok kocaman ama birlikteydik.

Onu takip eden günler Hugh Lovegrowe, Pamela Bowell, Hans Wolfgan Nickel’le çalışmalar yaptık. Yürekten söylemek gerekirse kuşkularım doğrulanıyor bibiydi. Bu büyük grupta bazen hissetmek istediğim duyguları tadamadım. Uyarıcılar çok fazlaydı. Konsantre olmakta güçlük çektim. Tadı hala damağımdaki kahve molalarında yaptığım diyaloglarla duygularımda yalnız olmadığımı da hissettim.

Dördüncü gün güzel ve verimli geçti. Geriye bakıp değerlendirme yaptım. Ben belki küçük gruptu sadece Nickel’le 4 gün geçirecektim. Ama her biri ayrı ekol veren Dagmar, Pam, Hugh atlanır mıydı? Kaçırılır mıydı?

Bu organizasyonu başarıyla gerçekleştiren ve bu camianın çatısını oluşturan Sn. İnci San, Sn. Tamer Levent’e binlerce teşekkürler.

Bizim kocaman grubumuz; en yakın zamanda tekrar merhaba demek üzere…”

Nalan Olgun

Eğitimde Drama’ya Yakınlaşmak başlıklı bu kitap 23-27 Nisan 1991 tarihleri arasında gerçekleştirilen 4.Uluslararası Eğitimde Drama Semineri’nde gerçekleştirilen atölye ve serbest tartışmalardan oluşan bir içeriğe sahiptir. İnci San, Tamer Levent, Hugh Lovegrove, Hans Wolfgang Nickel, Dagmar Dörger ve Pamela Bowell’in tartışma ve atölye çalışmalarının Türkiye’de Eğitimde Drama sürecine yakınlaşmanın önemli etkileri olduğunu göstermektedir.