Modern tıbbın beden ve bilinci ayıran kartezyen düalizmi kucaklaması ve bunu yaparken hastalık görüşünü anatomi ve fizyolojiye indirgemesi yani hastalığın deneysel boyutunu ihmal etmesi, hekimin hastanın hastalığını yaşanmış deneyimlerden soyutlayarak biyolojik bir süreç olarak ele almasına neden olmaktadır. Böylece hekimin, sadece biyolojik işlev bozukluğu ile ilgilenmesiyle hastalığın, hastayla ilgili birçok yönü göz ardı edilmektedir. Bu çalışma ile hasta ve hekim arasındaki ilişkideki sorunlar felsefe ve tıp ilişkisi bağlamında ele alınmış ve fenomenoloji ile tıbba ve tıbbi uygulamalara yeni bir bakış açısıyla taze bir soluk getirilmesi amaçlanmıştır.
“Hasta ve hekim arasındaki ilişki düzeltilebilir. Ancak bunu sağlamak için steteskopun her iki ucundaki kişilerin çaba göstermesi gerekir.”
C.Everett Koop, M.D., Koop