Tanıkların anlatımlarına göre Otuzsekiz’in ekin biçme zamanıydı. Ekin biçme zamanı dendiğine göre Ağustos ortaları olmalıydı. Köylerden topladıkları insanların ellerini önce tek tek sonra hepsini birbirine bağladılar. Askerlerin nezaretinde ve güneşin yakıcı sıcaklığı altında yürüterek Pülümür’e getirdiler. Pülümür’e getirilen bu insanları atların bağlandığı askeri kışlanın bodrumuna kapattılar. On yedi ağustos bin dokuz yüz otuz sekiz günü sabaha doğru daha gün ağarmadan tek tek isimlerini okuyarak dışarı çıkardılar.

Günahsızdılar…
Suçları neydi bilmiyorlardı.
Sorgusuz sualsiz kurşuna dizildiler…
Kefensiz toprağa düştüler…
Bir mezar taşı bile onlara çok görüldü.
Kerbela’yı bu topraklarda yaşayanların anısına…