Hatayı hep başkalarında aradı Ela. En çok da ailesinde… Herkesin olmak istediği yerde olmak bir yüktü ona göre, sıfırdan başlama fırsatını elinden alan. Yeni bir şeye başlarken geride bırakacaklarının ağırlığı arttıkça cesareti daha da köreldi. Sebepler gibi çözümleri de başkalarında arar oldu.

*Elini tuttum sonra. Aniden. Sonradan hatırladığımda bu anı, ‘Elleriniz ne kadar soğuk’ diyen Raif Efendi’ye, ‘Isıtın!’ diye ellerini uzatıveren Maria Puder’e benzetecektim kendimi. Hikâyenin diğer her yerinde Raif Efendi’ye ama burasında Maria Puder’e.*

Ela hiç susmayan zihninde sorup durduğu soruların cevaplarını Berat’ın ona *bahşettiği* yeni hayatta mı bulacak, yoksa kendinde mi?

*Ne kadar güzel olduğumu anladığımda, artık o kadar güzel değildim.*