Ne yaşadığına yandım senin
Ne de yaşadığım sensizlik
Kalbine gömdüm
Gömülmesi gerek ne varsa
Tılsımını yitirdiğinde sahip olduğun çirkinlikler
Öylece ölüverdin ellerimde
Ellerin kadar güzel ve sıra dışıydı öksüzlüğüm
Ben kırılan cam parçalarıydım
Dudaklarını keserek döküldüm
Adını onur koydum yaptıklarımın, ağlayamadım
Ben aşklarımı kâğıt gemilerde yüzdürdüm
Kura Nehri’nin en tenha yarında
Bir ölmek için geçerdim
Göz alabildiğine ela ve geniş gözlerinden
Bir de sevişmek
Şakaklarında sevdalandım sana
Sen yoktun yatağımda
Ölmeni
Bir sigara gibi sönmeni
Yokluğunun tadını sevmek istedim belki
Başaramadım
Dedim ya ne yaşadığına yandım senin
Ne de yaşadığım sensizlik
Aklım dediğim sahiplendiğim
Ben senin ellerin ve gövdenim
Ve bir bütüne çalan iki ayrıyız biz seninle
Ne resmettim seni eflatun tonlarında
Ne de resmettiklerinin olmak istediğiydim
Ben senin
Ben senin
En büyük yenilgindim
Yenildiğini kabullenmediğin